ایماژیسم در شعر احمدرضا احمدی

Authors: not saved
Abstract:

ایماژیسم یا تصویرگرایی مدرن مجموعه‌ای از تصاویر با صورت‌های پررنگ ذهنی و ظاهراً بی‌ربط و منطق است که همانند مونتاژ‌های سینمایی کنار هم قرار می‌گیرند. شاعران ایماژیسم از نوعی شعر غنایی و کوتاه ژاپنی، هفده هجایی به نام «هایکو» تأثیر گرفته‌اند. زبان این شاعران به زبان گفتاری و روزمره بسیار نزدیک است. آنها معتقدند برای ارایۀ مقصود به جای بیان مستقیم باید از عنصر «خیال» بهره گرفت. ایماژیسم با صور خیال سنتی (تشبیه و استعاره) تفاوت‌های آشکاری دارد. تی. اس. الیوت از بنیان‌گذاران این مکتب ادبی است. در ایران برخی شاعران معاصر، متاثر از این مکتب بوده‌اند. در این نوشتار ضمن شرحی بر مکتب ادبی ایماژیسم و روش آن، نمونه‌ای از اشعار احمدرضا احمدی از مجموعۀ‌ «‌من فقط سپیدی اسب را گریستم» تحلیل و گره‌گشایی می‌شود. بررسی اشعار او نشان می‌دهد، تصاویر با گریز از معنا و محتوا، موجب پیدایش فرم در شعر او شده‌اند. اصالت تصویر، آزادی در انتخاب وزن و موضوع، به کارگیری زبان گفتاری و ابهام از ویژگی‌های ایماژیستی شعر احمدرضا احمدی است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تقابل‌های دوگانه در شعر احمدرضا احمدی

ساختار گرایی ادبی یکی از روشهای تحلیل است که در دهه 1960 به اوج شکوفایی رسید و ریشه آن را در زبان شناسی ساختارگرا باید جست. تقابل‌های دوگانه اساس تفکر ساختارگرا است. در این مقاله، شعر احمد رضا احمدی بر مبنای همین تقابل تحلیل شده است که ما را به شناخت متفاوت وتازه ای از شعر او رهنمون می گردد. احمدی، از شاعرانی است که با انتشار کتاب طرح در سال 1341 به عنوان بنیان‌گذار موج نو شناخته شد. تقابل‌هایی...

full text

کاربست اَشکال آشنایی‌زدایی و هنجارگریزی در شعر احمدرضا احمدی

در پژوهش حاضر، با رویکرد زبان‌‌شناسانه و روش تحلیلی ـ توصیفی‌ ، زبان شعر احمدرضا احمدی از منظر صورت‌گرایی (فرمالیسم) نقد و بررسی می­شود. از کاربست این نظریه در بررسی اشعار احمدی، این نتیجه‌‌ به دست آمد که زبان خاص وی، با کمک انواع آشنایی‌‌زدایی‌‌ها و هنجارگریزی‌‌های لفظی و معنایی و نیز ساخت ترکیبات و اصطلاحات گوناگون، برجستگی ویژه‌‌ای پیدا کرده‌است که می‌‌توان گفت سبک و زبان متفاوتی دارد. شاعر ...

full text

نشانه‌شناسی تخیل و استعاره در داستان «نشانی» احمدرضا احمدی

این مقاله قصد دارد تا با تحلیل نشانه‌‌ها در داستان «نشانی» احمدرضا احمدی، به واکاوی عناصر تخیل و استعاره بپردازد. احمدی از شاعران و نویسندگان دهة چهل ایران است. او همزمان با شاعری در زمینة ادبیات کودک فعالیت خود را آغاز کرد. اولین کتاب کودک او در سال 1348 نوشته شد و تا امروز هم به نوشتن ادامه می‌دهد. آثار او در زمینة ادبیات کودک از فضایی متفاوت سخن می‌گوید. مطالعة آثار احمدرضا احمدی نشانی‌هایی ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 68  issue 231

pages  59- 76

publication date 2015-12-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023